Notizen zu dieser Person
814- König Bayern 822- Mit-König Italien 823- Mit-Kaiser Reichsteilung 823 durch den Vertrag von Verdun
.....................
Holy Roman emperor (840-55), and eldest son of Holy Roman Emperor Louis I, the Pious, and grandson of Charlemagne. Lothair became coruler with his father in 817 and was crowned by the pope six years later. He twice conspired with his brothers in revolts against their father. In 839 Lothair received the eastern part of the empire in addition to Italy, which he had received in 822. After the death of Louis I, Lothair attempted to assert his power over his brothers, but he was defeated by them at Fontenoy, France, on June 25, 841. By the Treaty of Verdun (843), the title of Holy Roman emperor was guaranteed to Lothair, together with sovereignty over Italy, Burgundy, Alsace, Lorraine, and the Low Countries. After having divided his kingdom among his three sons, Lothair retired to a monastery. His second son, sometimes called Lothair II (circa 835-69), reigned from 855 to 869 over the kingdom of Lotharingia.
.................................
Hij is als monnik overleden in de nacht van 28 op 29 sep 855. Koning der Franken en Lombarden; (onder)koning van Beieren (mrt. 814); bij de Ordinatio Imperii (juli 817) als bestuurder en opvolger aangewezen en door zijn vader tot keizer van het Heilige Roomse Rijk gekroond (Aken juli 817). Hij bestuurt Italië sinds de herfst van 822. Nogmaals tot keizer gekroond door paus Paschalis I op 08-04-823 te Rome en regelt het bestuur van de Kerkelijke Staat als onderdeel van het rijk via de Constitutio Romanus. Feitelijk mede-regent van zijn vader van 825 tot aug. 829 wanneer deze samenwerking door diens begunstiging van Karel de Kale abrupt eindigt en hij terugkeert naar Italië; keert zich (na diverse, kortstondige verzoeningen) echter samen met zijn broers Pippijn en Lodewijk tegen hun vader begin 833, die nadat zijn leger op het 'Leugenveld' bij Colmar naar hen is overgelopen zich door hen gevangen laat nemen en die hij nadien feitelijk laat afzetten (Compiègne; Soissons); houdt ook nadien zijn vader in Aken gevangen en beperkt (strevend naar volle uitvoering van de Ordinatio Imperii) invloed en machtsgebied van zijn broers, waarop deze alsnog de kant van hun vader kiezen; verliest een reeks gevechten tegen hen en wordt wederom op Italië beperkt herfst 834; verzoent zich opnieuw met zijn vader op de rijksdag van Worms juni 839 en wordt op diens sterfbed tot opvolger gedesigneerd; verlaat Italië en herneemt de suprematie over zijn broers naar de (nooit opgeheven) Ordinatio, maar verliest een uiterst bloedige veldslag tegen hen bij Fontenoy (bij Auxerre) 25-6-841, hetgeen als een godsoordeel voor een wezenlijke rijksdeling wordt gezien ten gunste van zijn broers Lodewijk 'de Duitser' en Karel 'de Kale', die hun bondgenootschap bevestigen door in de wederzijdse talen voor hun aanhang afgelegde eden bij Straatsburg op 14.2.842; sluit na langdurige onderhandelingen met hen het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843, waarbij hij bij zijn langgerekte middenrijk wel de keizerstitel behoudt, maar daaraan geen suprematie over het West- en Oostfrankische rijk zal kunnen ontlenen; proclameert met beide broers in 'fraternitas' te zullen regeren in Thionville okt. 844, maar krijgt een heftig geschil met Karel wanneer diens vazal Giselbert zijn dochter ontvoert 846, waarna pas vrede gesloten wordt (met legitimatie van het voltrokken huwelijk) Péronne jan. 849; verdeelt, ziek geworden, zijn rijk over zijn drie zoons; treedt in het klooster te Prüm op 23.9, overl. 29.9.855 en begraven aldaar, tr. okt. 821 Ermengard, sticht uit haar morgengave het klooster Erstein; overl. 20.3.851; dr. van Hugo graaf van Tours en Ava N. Voorts had hij voor april 851 een relatie met Doda, overl. na 9.7.855, van onbekende herkomst en tussen 851 en 853 met een onbekende vrouw. Regierte (817-829/833/840) - 855p> Als ältester Sohn Ludwigs des Frommen war er 817 im Zuge der Ordinatio imperii zum Mitkaiser ernannt worden. Mit der Geburt seines Stiefbruders Karls des Kahlen verlor er seine Mitregentschaft und wurde nach Italien verwiesen, während das fränkische Kernland unter die Brüder Pippin, Ludwig und Karl aufgeteilt wurde. Daraufhin lehnte sich Lothar gegen seinen Vater auf. Es gelang ihm mehrmals sich seiner zu bemächtigen (830 und 833-834), mußte ihn aber auf Druck seiner Brüder Pippin und Ludwig wieder freigeben. Inzwischen hatte sich auch der mittlere und kleinere Adel Ostfrankens und Aquitaniens gegen ihn verbündet. 834 wurde Lothar abermals nach Italien verwiesen. Auf Betreiben seiner Stiefmutter, der Welfin Judith, kam es 839 zur Versöhnung zwischen Lothar und Ludwig den Frommen. Nach dem Tod des Vaters am 20. Juni 840 gipfelte das Ringen um die Nachfolge im offenen Kampf der Brüder über die Reichseinheit. Obwohl Lothar dabei vor allem auf die Unterstützung der Ostfranken, Schwaben und Sachsen zählen konnte, gelang es ihm nicht, die Oberhand in dem Streit zu gewinnen. Nachdem Lothar am 25.6.841 in Burgund von den Heeren seiner Brüder geschlagen wurde, mußte er nachgeben. Im Vertrag von Verdun vom 10.8.843 kam es zur Reichsteilung. Als Ausgangspunkt für die Verhandlungen diente der Besitzstand der Brüder beim Tod Ludwig des Frommen. Somit hatte Lothar Anspruch auf Italien, Ludwig auf Bayern und Karl der Kahle auf Aquitanien. Diese Gebiete wurden nun jeweils ergänzt durch Teile des fränkischen Kernlandes, der Reichsmitte. Karl der Kahle herrschte fortan über die westlichen Gebiete, Lothar über die Mitte des Reiches und Ludwig im Osten. Lothar behielt weiterhin die Kaiserwürde. 844 setzte er seinen ältesten Sohn Ludwig als König in Italien ein und ließihn am 6. April 850 in Rom zum Mitkaiser krönen. 855, kurz vor seinem Tod, teilte er seinen Reichsteil unter seine drei Söhne auf. Kaiser Ludwig II. behielt die Kaiserkrone und Italien, Lothar II. erhielt den nördlichen Teil des Mittelreiches und Karls wurde Burgund zugeteilt. Anschließend zog sich Lothar I in die Benediktinerabtei Prüm zurück, und starb dort noch im gleichen Jahr. (Rob Gomes)
Karl
Held
